stuiten

{{stuiten}}{{/term}}

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [niet verder kunnen] s'arrêter

2 [figuurlijk][+ op][tegengehouden worden] se heurter (à)

3 [+ op][aantreffen; geconfronteerd worden] rencontrer (qc.)

4 [irriteren] rebuter ⇒ 〈sterker〉révolter

5 [terugspringen] rebondir

♦voorbeelden:

3   op verzet stuiten • rencontrer de la résistance

→ {{link=borst}}borst{{/link}}

II 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [tegenhouden] arrêter

2 [figuurlijk]réprimer

♦voorbeelden:

1   de voortgang van iets stuiten • enrayer la progression de qc.

2   de tranen stuiten • réprimer ses larmes

     de uitvoering van een plan stuiten • empêcher l'exécution d'un plan

     geweld met geweld stuiten • combattre la violence par la violence

     een niet te stuiten woordenvloed • un flot de paroles impossible à arrêter

Deens-Russisch woordenboek. 2015.